Daar is tie dan!

Welkom, familie, vrienden, kennissen, of ander publiek. Jullie hebben waarschijnlijk het kaartje in de bus ontvangen, en kijken nu of hier al iets te beleven valt. Opschieten dus, met de eerste verhaaltjes en foto’s.

SIep

Zonder al te veel in details te treden: de bevalling ging super! Veel beter dan de eerste, in elk geval. Zondag nacht om vier uur zijn de vliezen gebroken. De volgende ochtend is een ruggeprik geplaatst, en een infuus om in te leiden. De ruggeprik werkte niet, waardoor het een soort van deja vu werd van de vorige keer bij Tom. Nu werd er gelukkig een anesthesist bijgehaald die de ruggeprik wel wist te plaatsen. Wat een verlichting! Moeders heeft lekker liggen doezelen, en af en toe hoorde ik haar zelfs even snurken. Na drie uur kwamen de pers weeën, hoewel ze hier weinig van voelde, en tien minuten later lag Siep op moeders buik.

De statistieken: hij woog 4200 gram, en was ongeveer 54 cm lang. De exacte tijd die we hebben opgenoteerd is 15:27 uur. Dezelfde avond om iets voor acht uur waren we thuis. Een lange dag.

Broer Tom was door het dolle heen en ging als een stuiterbal door het huis. Hij wilde niet eerder slapen dan dat zijn kleine broertje op bed lag. Siep kreeg veel knuffels en kusjes van Tom, mocht met zijn konijn knuffelen, en hij mocht ook op z’n trekker. Geen slecht woord gehoord, maar dat komt ongetwijfeld nog wel eens.

Mijke is een stuk fitter en maakt het goed, geniet nu enorm van de kraamtijd.

Wellicht tot gauw op kraambezoek, en anders hou je deze webstek gewoon in de gaten, mag ook.